Komisja Europejska zatwierdziła pomoc publiczną w kwocie 158 mln euro na wsparcie spółki Lotos Green H2 należącej do PKN Orlen, w zakresie produkcji wodoru odnawialnego do wykorzystania w rafineryjnych procesach produkcyjnych. W ramach projektu Green H2 powstać ma wielkoskalowa instalacja, złożona z elektrolizerów, magazynów wodoru i ogniw paliwowych lub ewentualnie turbin wodorowych, zarządzanych przez innowacyjne oprogramowanie. Całość ma produkować zeroemisyjny wodór na potrzeby rafinerii i jednocześnie wspierać polski system elektroenergetyczny na zasadzie elektrowni szczytowo-pompowej.
przyszłość i należy w nie jak najwięcej inwestować
61%
może i przyszłość, ale dosyć odległa; nie wolno zapominać o rozwoju istniejących technologii
26%
jak na razie cały czas zbyt drogie rozwiązania
13%
Pomoc, która ma mieć formę dotacji bezpośredniej w wysokości 158 mln euro, wesprze instalację elektrolizera o mocy
100 MW oraz budowę elektrowni fotowoltaicznej o mocy
50 MW i magazynu baterii o pojemności
20 MWh. Elektrolizer ma zacząć działać od 2027 roku i stopniowo zwiększać produkcję do
13,6 tys.ton odnawialnego wodoru rocznie.
Zielony wodór będzie produkowany w gdańskiej rafinerii
Zgodnie z założeniami, wodór powstanie w procesie elektrolizy, czyli rozkładu wody przy użyciu energii elektrycznej. Jeżeli do jego produkcji zostanie wykorzystana energia, pochodząca ze źródeł odnawialnych, to taki wodór będzie według klasyfikacji Unii Europejskiej wodorem zielonym. Wykorzystanie go do procesów rafineryjnych spowoduje, że tradycyjne paliwa, wytwarzane z ropy naftowej, staną się paliwami bardziej ekologicznymi. Jednocześnie w procesie elektrolizy nie tworzą się gazy cieplarniane.
Zielony wodór w gdańskiej rafinerii. Współpraca Sescom i Lotosu
Magazyny wodoru i ogniwa paliwowe
Pierwszym krokiem w ramach programu jest projekt pilotażowy, który pozwoli stworzyć instalację elektrolizy w mniejszej skali, rozbudowaną o dodatkowe funkcjonalności takie jak magazyn wodoru oraz ogniwa paliwowe. Tak zaprojektowana instalacja będzie docelową konfiguracją dla projektu w dużej skali, obliczonego nie tylko na produkcję wodoru na rzecz rafinerii, ale również na udział w rynku mocy, świadczenie usług na rynku bilansującym, a w przyszłości również świadczenie usług na rzecz operatorów farm wiatrowych na Bałtyku.
W przyszłości program przewiduje stworzenie instalacji zdolnej zarówno do wytwarzania wodoru w procesie elektrolizy, jak i produkcji energii elektrycznej z tego surowca. Taki system może współpracować z operatorem systemu przesyłowego jako regulator częstotliwości, element bilansujący czy magazyn energii, podobnie jak ma to miejsce w przypadku elektrowni szczytowo-pompowych.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
