Jeśli przyczyny rozwiązania stosunku pracy leżą wyłącznie po stronie pracodawcy, który zatrudnia co najmniej 20 osób, zwalnianemu pracownikowi należy się odprawa, a jej wysokość nie ma nic wspólnego z długością okresu wypowiedzenia.
Pracowałem w zakładzie osiem miesięcy po okresie próbnym i dostałem umowę na 10 lat, ale pracodawca zwolnił mnie bez podania przyczyny. Obecnie jestem na wypowiedzeniu dwutygodniowym. Pytanie: czy należy mi się miesięczna odprawa? - pisze nasz czytelnik.
Na pytanie odpowiada Wojciech Kawczyński, radca prawny z Kancelarii Kawczyński-Kieszkowski Adwokaci i Radcowie Prawni.Kwestie odprawy regulowane są przez ustawę z dnia 13.III.2003 r o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (dalej jako Ustawa). Zgodnie z art.8 w zw. z art.10 tej Ustawy, w przypadku rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunku pracy z przyczyny niedotyczącej pracownika, jeżeli przyczyna ta stanowi wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, to pracownikowi należy się odprawa, która w przypadku przepracowania u tego pracodawcy poniżej 2 lat wynosi równowartość jednomiesięcznego wynagrodzenia.
Ciężar udowodnienia przed sądem tego, że powodem rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy z pracownikiem była wyłącznie przyczyna dotycząca pracownika, leży co do zasady po stronie pracodawcy, co jednak nie pozbawia pracownika prawa do przejęcia inicjatywy i wykazywania przed sądem, że prawdziwym powodem rozwiązania z nim stosunku pracy była przyczyna niedotycząca pracownika.
Jedną z najczęściej stosowanych w praktyce faktycznych przyczyn rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem jest redukcja etatu wywołana np. likwidacją stanowiska. Wskazać należy, iż jest to ewidentny przykład rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niezależnych od pracownika, który upoważnia pracownika do uzyskania odprawy pieniężnej, w przypadku, jeśli tylko pracodawca zatrudnia co najmniej 20 osób w przeliczeniu na pełne etaty.
Reasumując, jeśli pracodawca czytelnika zatrudnia minimum 20 osób, a rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyny niezależnej od czytelnika (np. likwidacja stanowiska), to pracodawca winien wypłacić mu odprawę pieniężną w wysokości jednego miesięcznego wynagrodzenia.
Odrębną kwestią jest natomiast kwestia dopuszczalności zawarcia umowy na czas oznaczony 10 lat, czyli takiej jaką zawarł czytelnik. Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał w swoich orzeczeniach, że zawarcie umowy o pracę na czas oznaczony na tak długi okres, z klauzulą dopuszczającą jej rozwiązanie za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, stanowi obejście przepisów prawa (tak choćby wyr. SN z 25.X.2007 sygn. II PK 49/07). W takim przypadku stosunek pracy podlega przepisom prawa pracy odpowiednim dla umów o pracę na czas nieokreślony, co w sytuacji czytelnika oznacza, że okres wypowiedzenia w jego przypadku winien zgodnie z art. 36 §1 Kodeksu pracy (KP) wynosić 1 miesiąc, a nie dwa tygodnie, a wypowiedzenie takiej umowy powinno zawierać uzasadnienie (art.30 §4 KP). Powyższe ma istotne znaczenie praktyczne również w kwestii odprawy, albowiem pracodawca w wypowiedzeniu umowy zawartej na czas nieoznaczony zobowiązany jest do wskazania rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia tej umowy (pod rygorem uznania wypowiedzenia za bezskuteczne), co jest kluczowe dla ustalenia, czy pracownikowi należy się odprawa czy nie.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy