Pracodawca powinien traktować wszystkich pracowników w równy sposób. Zdarza się jednak, że na skutek jego decyzji niektórzy z nich czują się pokrzywdzeni. W jakich przypadkach rozporządzenia pracodawcy mogą być uznane za dyskryminujące?
W mojej pracy zatrudnione są 4 osoby, które dojeżdżają do pracy busem, za który płaci firma. Ostatnio, kierownik rejonu zarządził, że te 4 osoby będą miały wolne wszystkie weekendy, ponieważ w te dni nie jeździ bus. Czy reszta pracowników może się na to nie zgodzić? Na pytanie odpowiada Radosław Politowski z Kancelarii Radcy Prawnego Radosław Politowski.
Odpowiedź na zadane pytanie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy zastosowane przez pracodawcę rozwiązanie ma charakter dyskryminacyjny. Przepisy prawa pracy przewidują, iż pracownicy mają równe prawa z tytułu wypełniania takich samych obowiązków.
Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia jest niedopuszczalna. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, ale również warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych powyżej, którego skutkiem jest w szczególności niekorzystne ukształtowanie warunków zatrudnienia. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy
pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami. Przykładowo nie stanowią naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu działania podejmowane przez określony czas, zmierzające do wyrównywania szans wszystkich lub znacznej liczby pracowników wyróżnionych z jednej lub kilku przyczyn określonych powyżej, przez zmniejszenie na korzyść takich pracowników faktycznych nierówności, w zakresie określonym w tym przepisie.
tak, już nie pracuję w tym miejscu.
39%
tak, aktualnie zmagam się z tym problemem.
32%
byłem świadkiem takiej sytuacji.
15%
nie, nigdy mnie to nie spotkało.
14%
W opisanej w pytaniu sytuacji pracownicy niewątpliwie nie są równo traktowani. Cztery osoby będą miały bowiem wszystkie wolne weekendy, podczas gdy pozostali pracownicy będą musieli w niektóre (a być może wszystkie) weekendy pracować.
Gdyby w tym wypadku potwierdzić przypadek dyskryminacji, pokrzywdzeni pracownicy mieliby prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę.
Jednakże w świetle pytania czytelnika, sprawę należy ocenić odmiennie. Ci czterej pracownicy to pracownicy dojeżdżający do pracy, przypuszczalnie z odległych miejscowości. Z uwagi na brak dostępności busa w weekendy, inaczej niż pozostali pracownicy, nie mają oni faktycznie możliwości przyjazdu do pracy albo ta możliwość jest uwarunkowana dodatkowymi znacznymi kosztami, które czynią ten przyjazd, a może w konsekwencji również pracę, ekonomicznie nieuzasadnionymi.
Innymi słowy, przyczyna tego nierównego traktowania wydaje się mieć charakter obiektywny i nie stanowi dyskryminacji, uzasadniającej roszczenia pracownika.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
