Sukcesja to nie bezwzględna walka o władzę i majątek firmy. W rzeczywistości powinno być to spokojne i planowe przekazanie następcy wiedzy, władzy i własności biznesu, w oparciu o wspólnie wyznawane wartości. Jak wygląda sukcesja w polskich firmach, czy zawsze władzę muszą przejmować dzieci i czy alternatywą jest jedynie sprzedaż budowanej latami firmy, rozmawiamy ze Sławomirem Gajewskim, prezesem Torusa i z przygotowującym się do jego zastąpienia na tym stanowisku Przemysławem Rysiem.
Część osób w firmie może się poczuć zaniepokojona, inne dotknięte, bo miały inne oczekiwania. Ważna jest transparentna komunikacja z pracownikami, ale też zaufanie i akceptacja właścicieli. Nowa osoba zarządzająca reprezentuje w końcu ich wizję i wartości.
Ze strony sukcesora, zwłaszcza wchodzącego do nowej organizacji, jest to duże wyzwanie. Przychodzi się przecież ze swoimi ambicjami, pomysłami, ale najpierw trzeba dobrze poznać organizację.
Dobry menedżer jest od tego, żeby nie tylko kreatywnie zarządzać firmą, ale także konfliktami czy przeciwstawnymi opiniami. Od tego nie można uciekać, to jest wpisane w rolę lidera.
Na zaufanie składa się wiele elementów: wartości, etyka, sposób postrzegania i podejścia do biznesu, także do ludzi. Uważam, że w firmach rodzinnych występuje więcej "elementu ludzkiego" przy wyborze osób zarządzających.
Dobrze jest, gdy przekazujący stery i jego następca dochodzą do momentu, w którym obydwoje czują, że ten proces jest zakończony, a czy trwa on rok, dwa czy trzy - nie ma znaczenia, bo chodzi o efekt, jaki ma przynieść.
W klasycznym modelu naturalnym sukcesorem są dzieci, które angażowane są w biznes na wczesnym etapie ich życia zawodowego, a nawet szybciej. Przez wiele lat uczestniczą w życiu firmy, uczą się i z czasem przejmują operacyjnie zarządzanie.
2023-07-07 09:28
Czym zajmuje się ta firma, dlaczego panowie podpierają sobie głowę na zdjęciach, czy to coś ma sugerować, kim jest autor tego epitafium dla właścicieli firmy.
2023-07-07 09:41
To takie przesłodzone jakby kogoś żegnano na zawsze.
2023-07-07 09:41
Najlepszy zawód świata: syn prezesa. Nie potrafi nic, przemelanżowuje kasę i cieszy się zeeeerowym szacunkiem personelu.
2023-07-07 10:04
zeeeerooowyyyyym?
2023-07-07 11:56
Wymuszonym. Jak poganiacz niewolników
2023-07-07 16:28
2023-07-07 09:46
Co mnie obchodzą rozważania prezesa?
2023-07-07 10:04
Tylko sprzątasz?
2023-07-07 10:26
ale innych prezesów to interesuje
2023-07-07 17:28
O, proszę, prezes działu komentarzy.
2023-07-07 09:52
Jak to fajnie być prezesem,nie robisz nic,kaska wpływa,pełen relaks.Ja jedynie prezesuje na Rodos,ale nagroda to czapka gruszek.
2023-07-07 09:59
2023-07-07 22:11
...potrzymaj mu piwo!
2023-07-07 10:04
No niestety znakomita większość dużych firm/konsorcjów itp zarządzanych przez rodzinę potrafi przetrwać zwykle do 2, max 3 pokolenia. Więc jak zatrudniacie synka na prezesa to lepiej zainwestujcie kasę a szczególnie czas żeby tego małego nepotę wyszkolić porządnie.
2023-07-07 10:15
Nie ma czegoś takiego jak nepotyzm w prywatnej firmie.
2023-07-07 11:43
W nepotyzmie nie ma nic złego, o ile wszystko zostaje w rodzinie.
2023-07-07 10:52
Gdzie tu jest napisane, że to synek? Nazwiska się nie zgadzają...
2023-07-07 13:31
co?
2023-07-07 10:41
niestety zmiana pokoleniowa przyniosła zmiany na gorsze. Zazwyczaj jest tak, że senior budował coś w pocie czoła, musiał dużo kombinować, czasami pierwszy milion ukraść, od podwładnych wymagał posłuszeństwa oraz szacunku. Junior z kolei często chowany pod kloszem chciałby nawiązać do dokonań seniora, ale ani charakterologicznie ani zarządczo to już nie to samo. Poza tym dochodzi tu jeszcze spoufalanie się z pracownikami, którzy bardziej go traktują jak kumpla niż szefa. Wiele z tych początkowo dobrze prowadzonych firm teraz stoi w zupełnym chaosie i wielu juniorów przymierza się do ratowania dupska poprzez sprzedanie firmy jakiemuś rekinowi biznesu
2023-07-07 11:07
Nie zgodzę się z toba. Z kimkolwiek o tym gadałem, to w czasie gdy działem lub całą firmą rządzi "syn prezesa", tam zaraz dominuje rozrzutność i arogancja względem podwładnych.
2023-07-07 17:30
Nie wyobrażam sobie okazywania w pracy posłuszeństwa i szacunku. Wy tak żyjecie?
2023-07-07 12:57
Ale tato, ja potrzebuję pozytywnego przekazu.
Młody, jesteś dobry w z**bywaniu...
2023-07-07 13:11
Odziedziczenie majątku to obecnie najczęstszy sposób dorobienia się dużych pieniędzy. Tylko ci seniorzy coraz dłużej żyją.
2023-07-07 14:41
2023-07-07 15:15
Przemkowi daleko, ale to bardzo daleko do Sławka. Ponadto padło na okres najgorszy dla branży nieruchomości komercyjnych od 20 lat, kiedy to Torus zaczynał swoją przygodę z tym rynkiem. To, że Sław chce się wycofać, było wiadomo od dawna, ale Przemo tego nie udźwignie. Myśli, że jak właścicielce pokaże w słupkach, że jest super, bo jedyne co potrafi to przy kilkudziesięcio procentowej inflacji zablokować podwyżki, wstrzymać premie. To tak nie działa. Rynek już to weryfikuje. Dlaczego Panowie nie pochwała się tym, że duzi najemcy już zwracaja powierzchnię z uwagi na coraz wygodniejszą pracę zdalną? To, że jedyny prowadzony obecnie projekt jest na siłę opóźniamy, bo nie ma pieniędzy na jego dokończenie, ani najemców chętnych na nowe powierzchnię? To koniec Torusa jaki znają pracownicy siedzący tam 15-20 lat. Co mądrzejsi już rozpoczęli ewakuację. Ci, co mają ciepłe posadki nadal poklepują się po plecach, zakłamując rzeczywistość.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Wiceprezes zarządu Energa-Operator. Absolwent Wydziału Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej ( 1995 r.), Francusko-Polskich Podyplomowych Studiów Bankowości i Finansów ( 1995 r.), Podyplomowych Studiów Podatkowych (2001 r.), Podyplomowych Studiów Menedżerskich - Executive MBA (2010 r.) organizowanych przez Gdańską Fundację Kształcenia Menadżerów i Rotterdam School of Management Erasmus University. Karierę zawodową rozpoczynał w 1995 najpierw w Dziale finansowym Danone Polska Sp. z...
Filmy